رویکردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

مقدمه: استفاده مناسب از رویکردهای مطالعه و یادگیری در بهبود عملکرد تحصیلی و پیشرفت دانشجویان از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف این پژوهش تعیین وضعیت استفاده از رویکردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بوده است. روش: این مطالعه توصیفی بر روی 165 نفر از دانشجویان انجام شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رویکردها و مهارت‌های مطالعه دانشجویان (Approaches to Study Skills Inventory for Students) استفاده گردید. این پرسشنامه مشتمل بر 52 سؤال است که در مجموع روش‌های مختلف مطالعه شامل رویکردهای عمقی، راهبردی و سطحی مطالعه را مورد سنجش قرار می‌دهد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط کارشناسان تأیید شد و پایایی آن با ضریب همبستگی آلفای کرونباخ برای سه رویکرد عمقی، راهبردی و سطحی به ترتیب 76/0، 85/0 و 64/0 محاسبه گردید. برای پردازش اطلاعات از آمار توصیفی، آزمون مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون و از نرم‌افزار SPSS v.15 استفاده شد. یافته‌ها: به طور کلی تعداد 49 نفر (7/29%) دانشجویان از رویکرد عمقی، 79 نفر (9/47%) رویکرد راهبردی و 37 نفر (4/22%) از رویکرد سطحی مطالعه استفاده می‌کردند. فراوانی رویکردهای عمقی، راهبردی و سطحی مطالعه دانشجویان پرستاری به ترتیب 6/28، 4/46 و ./25% و در دانشجویان مامایی این ارقام به ترتیب 9/30، 4/49 و 8/19 بود که از نظر آماری معنادار نبود (721/0=p). بین رویکردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان رشته‌های پرستاری و مامایی برحسب طول مدت تحصیل در دانشگاه، عملکرد تحصیلی و جنسیت تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان می‌دهد که دانشجویان از رویکرد عمقی و راهبردی مطالعه بیشتر از رویکرد سطحی مطالعه استفاده می‌کنند. البته با افزایش حضور دانشجویان در دانشگاه این روند کمی تغییر می‌کند به نحوی که تمایل دانشجویان به استفاده از رویکردهای عمقی افزایش و از رویکرد راهبردی کاهش می‌یابد. بین دانشجویان پرستاری و مامایی در استفاده از رویکردهای عمقی و راهبردی تفاوتی وجود نداشت ولی دانشجویان پرستاری به طور قابل ملاحظه‌ای بیشتر از رویکرد سطحی استفاده می‌کردند.